Wat zijn we toch een bijzonder land als het gaat om de verkoop van gedistilleerd aan de consument. Want waar vind je nou een vergelijkbare groep ondernemers als de Nederlandse Slijter..?

Voor zover onze kennis gaat is de alcoholverkoop in het buitenland geheel vrij (los van leeftijdsrestricties uiteraard) of een volledige overheidsaangelegenheid (Zweden en Noorwegen zijn daar een goed voorbeeld van). Ons landje heeft ooit verzonnen dat alleen gespecialiseerde ondernemers in aanmerking mochten komen om hun alcoholische koopwaar aan de dorstige consument te “slijten”… de Slijterijen waren geboren.

Speciaal voor die Nederlandse slijter werd begin september 2018 de zoveelste editie van de jaarlijkse “Drank en Pakket Expo” gehouden in Houten. Een wat gedateerde en niet meer echt de lading dekkende term voor iets wat onderling eigenlijk al gewoon “de Slijters Vakbeurs” wordt genoemd; drank-groothandelend Nederland (de producent en importeur) exposeert zich hier aan drank-verkopend (de slijter) Nederland. Overigens is “beurs” inderdaad een prima term voor deze 2 daagse bijeenkomst, want een echte beurs was het; gestandaardiseerde stands (met uitzondering van de grote jongens), een akelig grote ongezellige hal en een flinke prijs per vierkante meter standruimte. Voordat dit stukje nou een klaagzang wordt over wat er allemaal niet goed was moeten we natuurlijk wel even bekennen dat het zakelijk gezien best succesvol was. Er zijn leuke bestellingen geplaatst en we hebben een aantal nieuwe klanten binnengehaald, waardoor ons netwerk weer iets groter is geworden.

Maar, terug naar de slijters..! De twee dagen in Houten werden vooral gekenmerkt door gesprekken met bestaande klanten – het was een feest van herkenning… wat natuurlijk een beetje gek is. Er liepen immers ook heel veel slijters rond die wij nog niet kenden en vice-versa. En om het wat gekker te maken… veel van de voor ons onbekende slijters liepen over de beursvloer op een veilige 2 tot 2,5 meter afstand van de stand – dichterbij lopen ze namelijk het risico dat er zomaar een standhouder tegen ze zou kunnen gaan praten. Als kers op de taart waren er zelfs verschillende momenten waar we slijters zagen langslopen, even stoppen om naar onze stand te kijken, tegen elkaar zeggen “dat ken ik niet!” om vervolgens het hoofd weer strak vooruit te draaien en door te benen!!

Onze Belgische importeur hielp de twee dagen mee in de stand en zijn ogen rolden zowat uit de kassen. Hij vertelde dat, wanneer hij in Vlaanderen of Wallonië een beurs voor winkeleigenaren doet en met onbekende merken in zijn stand staat, hij overspoeld wordt met vragen… ”Wat is dit?”, “Wat kost dat?” en “Laat eens proeven?”. In zijn land lijkt bij de slijters de vraag “hoe onderscheid ik mij als ondernemer?” veel meer centraal te staan. Gelukkig hebben we er hier ook vele slijters die met die centrale drijfveer elke dag weer met hun zaak bezig zijn.

Zou de Belgische mentaliteit te maken kunnen hebben met het feit dat de lokale supermarkten daar ook gewoon gedistilleerd kunnen verkopen en dat de Belgische slijter zich misschien wel, juist daardoor, gemotiveerd voelt om zich als echte speciaalzaak te presenteren? Als dat zo is zou je je kunnen afvragen of het vrijgeven van de verkoop van gedistilleerd inderdaad ook hier niet beter herzien kan worden. In die situatie moet het slijtersvak zich namelijk afstoffen en opnieuw gaan uitvinden, want alleen dán blijft de speciaalzaak – die we in ons hart allemaal willen – bestaan. Wij hebben als kleine producent en dito merk geen enkele baat bij borrelshops of supermarkten waar je als consument ook whisky kunt kopen… daar hebben wij eenvoudigweg de beschikbare aantallen niet voor. Er zit echter een paradox in die constatering. Zodra de slijters geconfronteerd worden met verkooppunten waar alle bekende merken op supermarktprijs-niveau te krijgen zijn, zal deze zich nog meer dan nu moeten gaan onderscheiden en dat kan alleen als er in hun winkels een assortiment wordt aangelegd dat niet op supermarkt-niveau te krijgen is.

Wat de toekomst ook gaat brengen, we gaan sowieso op naar de volgende editie van de “Drank en Pakket Expo” in Houten… of zullen we het eens anders doen?